วันศุกร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2553

Happy nuclear year

ไกลปืนเที่ยง ก็ยังคุกรุ่นอยู่ แต่ ที่นี่จะมุ่งเน้นเรื่องของโรงไฟฟ้าพลังนิวเคลียร์

ปีที่ผ่านมา ก็ได้ ช่วย สทน บ้าง แม้ไม่มากมาย แต่ ก็เต็มใจทำ

....ประเทศไทย มิใช่ประเทศอุตสาหกรรมนิวเคลียร์ ที่จะมีขบวนรถไฟขนสินแร่จากเหมือง ไปยังโรงถลุงวันละหลายๆขบวน จึงไม่ต้องกังวลใจไปกับข้อที่ว่า เราจะมี กากนิวเคลียร์ เรามีเพียง การใช้ประโยชน์จากพลังงานนิวเคลียร์ทางสันติ เท่านั้น ซึ่งผลก็คือ ความเปรอะเปื้อนทางรังสีบนวัตถุ บนวัสดุต่างๆเท่านั้นเอง ซึ่งจะว่าไปแล้ว ก็เป็นเพียง ความกังวลใจของผู้ใช้สารรังสี มิใช้กากกัมมันตรังสี โดยแท้จริงนัก....

.....หากท่านสงสัยว่า นี่เป็นกากกัมมันตรังสีหรือเปล่า ก็ให้ส่งมาเป็นกากกัมมันตรังสีเถิด....

....spent sealed sources นั้น เรามีนโยบายนำส่งคืนกลับผู้ผลิต เพราะเราไม่ต้องการให้สยามประเทศ หรือเมืองไทยอันเป็นที่รักของเรา กลายเป็นแหล่งทิ้งสารรังสีไม่มีเจ้าของ (orphan sources) ไป

...แท่งเชื้อเพลิงที่ใช้งานแล้วนั้น หากมองว่ามีค่า อยากมากที่ทำได้คือเก็บรักษาไว้รอเทคโนโลยีที่ปลอดภัย สะอาด ในการนำส่วนที่ยังไม่ได้ใช้งาน กลับมาใช้อีก เราเพียงแต่รอ รอเท่านั้น....

....แท่งเชื้อเพลิงนั้น หากมองว่าไม่มีค่า เราก็เก็บรักษาไว้ เพื่อรอสถานที่ทิ้งที่เหมาะสม และ ปลอดภัย....

อันตรายจะมีได้ ก็ต่อเมื่อ เราอุตริ ไปกอดแท่งเชื้อเพลิงไว้แนบแน่น ราวกับกอดคนรักฉะนั้น เท่านั้นเอง ตราบเท่าที่เราไม่ทำเช่นนั้น เราอยู่ห่างๆด้วยสติ ด้วยปัญญา อันตรายจะมีมาจากไหน ในสภาวะปกติทั่วๆไป.....

เหล่านี้ คือสิ่งที่ นาคหอม ได้บอก ได้เล่าให้กับแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม สทน ทุกครั้งไป

็ฟยยั ืีแสำฟพ ัำฟพ

ความเข้าใจที่ถูกต้อง การยอมรับความจริงเท่านั้นจึงจะแก้ปัญหาต่างๆได้